papasok ako sa work kahapon,habang nasa fx ako napatingin ako sa cellfone ko,nakita ko yung date Feb 06, 2009 na pla...grabe ang bilis ng panahon,hindi ko na nawalayan mag iisang buwan na pala...isang buwan na pla akong single...hehehe
kaya napaisip tuloy ako,papunta tulo ako sa memory lane.
... 6 nga pala,4 months na sana namin ni a***** sayang hindi na kame umabot, kala ko pa naman tatagal kame...kala ko sya na yung taong matagal kong hinintay...hayyy
pero ok na rin naman ako ngayon eh...akala ko lang pala talaga lahat,at nag kamali ako sa inakala ko...akala ko din hindi ko kakayanin na wala sya sa buhay ko,kasi for the past 3 months na nakasama ko sya...nabuo yung mundo ko,nabuhay ako ng para saming dalawa lang...na sya yung una sakin sa lahat ng bagay...kaya akala ko nung nawala hindi ko kakayanin...
pero iba na ngayon...as time goes by matututunan mo din pala lahat ng bagay...matututunan mong lumaban at maging matibay ...
at some point i myself realize that its not the end of all, but its a new start of a much better things for me, so i just need to end up things from the past. and take a step forward to continue my life outside the ring of his memories and just embrace the fact that his now a part of history in your life...
hayyy nakakainis lang pag minsan naalala ko sya...nakakapang hinayang na parang ang sarap balikan lahat...na minsan gusto ko ng maging tanga at pilitin syang ibalik namin yung dati...pero syempre yoko na din saktan yung sarili ko,sobra na yung mga napagdaanan ko sa kanya...kaya tama na lng siguro yung maalala ko na lng sya...ngayon hindi ko pa masabi if ano na ba talaga yung nararamdaman ko,basta until now magulo pa din,nasasaktan lang ako...
hayy aun... but life goes on.
...nga pala 10:06:08 kame naging official and ended hindi ko alam hehehe wala pa kame closure,pero almost 1 month na kame hindi naguusap..and sirugo masya na sya ngayon and so do i...
kaya napaisip tuloy ako,papunta tulo ako sa memory lane.
... 6 nga pala,4 months na sana namin ni a***** sayang hindi na kame umabot, kala ko pa naman tatagal kame...kala ko sya na yung taong matagal kong hinintay...hayyy
pero ok na rin naman ako ngayon eh...akala ko lang pala talaga lahat,at nag kamali ako sa inakala ko...akala ko din hindi ko kakayanin na wala sya sa buhay ko,kasi for the past 3 months na nakasama ko sya...nabuo yung mundo ko,nabuhay ako ng para saming dalawa lang...na sya yung una sakin sa lahat ng bagay...kaya akala ko nung nawala hindi ko kakayanin...
pero iba na ngayon...as time goes by matututunan mo din pala lahat ng bagay...matututunan mong lumaban at maging matibay ...
at some point i myself realize that its not the end of all, but its a new start of a much better things for me, so i just need to end up things from the past. and take a step forward to continue my life outside the ring of his memories and just embrace the fact that his now a part of history in your life...
hayyy nakakainis lang pag minsan naalala ko sya...nakakapang hinayang na parang ang sarap balikan lahat...na minsan gusto ko ng maging tanga at pilitin syang ibalik namin yung dati...pero syempre yoko na din saktan yung sarili ko,sobra na yung mga napagdaanan ko sa kanya...kaya tama na lng siguro yung maalala ko na lng sya...ngayon hindi ko pa masabi if ano na ba talaga yung nararamdaman ko,basta until now magulo pa din,nasasaktan lang ako...
hayy aun... but life goes on.
...nga pala 10:06:08 kame naging official and ended hindi ko alam hehehe wala pa kame closure,pero almost 1 month na kame hindi naguusap..and sirugo masya na sya ngayon and so do i...
"pero iba na ngayon...as time goes by matututunan mo din pala lahat ng bagay...matututunan mong lumaban at maging matibay"
ReplyDelete~e bat ako naiiyak?
~e bat nakakarelate ako?
~go namit!
heheh ganyan talaga ma part na cguro un...
ReplyDeleteLucas Scott once said:
"Sometimes its not about winning,its about healing.."
so ma take from there...