24 na ko!

November 27, 2009 11:15 pm,isang oras na lang matatapos na yung araw ko..hehehe

hindi talaga para sakin yung mga birthday na ganto hehehe...

its nothing but ordinary lang talaga pag ganto..nung 7 yrs old lang yata ako nag karoon ng talagang party..hehehe

i loved surprices pero pag ako na walang nagssurprice hehe..anyways ganun talaga....

ayun, ordinaryo lang ngayon araw...bukod sa dumating nanay ko at bunso kong kapatid at nilutuan ako ng tita ko ng pancit at palitaw (hehehe) wala ordinaryo lang talaga...

hindi pa umabot ng 20 yung nagtext at nag greet sakin...iilan pa dun yung talagang naka mark lang talaga na araw ko ngayon..hehehe

ayun ayaw ko din naman ipaalam eh..hehehe masaya naman ako kahit papano syempre dahil sa family ko na nan jan for me..

ganun na talaga pag birthday ko hehehe...

well thankful din ako lalo na kay God kasi binigyan nya ulet ako ng another year to live..at yung past year ko na nabuhay ako ng maayos...salamat talaga Bro..hehehe

still ito pa din ako after ng unos sa buhay ko..still nakatayo pa din ako sa dalawang paa ko..

hindi man espesyal ang kaarawan ko kontento na ko sa maliliit na bagay at sa mumunting taong nakaalala sa dapat pinakamasayang araw ko...

wala naman akong masyadong hiling basta good health lang para sa pamilya ko at guminhawa na kami kahit papano...and the rest nagpapasalamat na lang ako kung anong ipagkaloob nya...

salamat nga pala dun sa mga bumati at nakaalala...you made my day special.

Happy Birthday ulet sakin..hehehe

24 na ko waaaaaaaaaaaahh..its time to grow up na talaga..hehehe

wink

LOVE

Love to some it's just a game. To others, it's something worthwhile. Still for some it's just for pleasure. For many others, it's hard to deal with. It brings pain as well as happiness. It gives warmth to a heart that has been frozen by time. But what does this word really mean?

LOVE IS ACCEPTING THE DIFFERENCE IN ONE ANOTHER. Being loved and accepted allows you to be the real you. It means you are valuable as you are. To love means to let the one who loves you just be himself and not to change him to fit your own image. Otherwise, you love only the reflection of yourself that you see in him. You try to do your best in order to impress the other one but you eventually fall short of your standard, afraid of being rejected.

In your life's journey, you meet a person who touches your life in a meaningful way, only to find out that he isn't meant to be yours, so you must set him free , learn to let go and move on. You don't hold his heart so you can't do anything about it. Besides, the world is round. You might find someone else better than he is.

IT HURTS TO LOVE SOMEONE TOO MUCH AND NOT HAVE THE SAME LOVE BACK. BUT WHAT HURTS MOST IS TO LOVE SOMEONE AND NEVER HAVE THE COURAGE TO LET HIM KNOW HOW YOU FEEL.

Love comes unseen. You may search all you can but you'll never find it. But if you allow yourself and let love be the one to enter your heart, it will give your life a sparkle.

In a relationship, we get hurt and cry, but the challenge is not to survive and escape the trap, rather, to learn from it. The brightest future is based on the past so you will never get on with life if you will never learn to let go of past failures and heartaches.

If you love, don't expect happiness in everything. Expect broken hearts, yours' and others'. A severed relationship now could just be a stepping stone to more meaningful ones. Despite the pain, you still have the memories that will make you smile every time you remember them.

LOVE HAS ITS OWN SEASON AND REASON. It comes without a sign. It conquers all, as others say. It makes you feel special. It makes you do things you don't normally do. It inspires you in everything you do.

Each day that passes leaves moment that never happen again. So live life to the fullest and enjoy every moment of it. If you love someone, tell him now, for you can't appreciate the value of someone until he is gone. Express how you feel before it's too late.

True love never loses hope but believes in the promise of forever. The virtue of love isn't finding the perfect person but loving the imperfect one.

Never say " I GIVE UP " if you still want to try. Never say " I DON'T KNOW " if you have it all in mind. And never say " I HATE YOU " when all you want to do is to show how much you care and love him.

a MILLION THANK YOU's

To realize the value of life minsan bibigyan ka talaga ng mga pagsubok ni Bro..speak for itself im now going through that stages of trials..


Its different pag yung dating sa ginhawa ka tapos bumagsak ka sa hirap…ang hirap maabsorb lahat ng bagay pero wala ka din magagawa…kailangan eh at yun na lang ang tanging paraan, yung matanggap at harapin para makasurvive ka…para matuloy mo yung mga bagay-bagay…kailangan mong may makalimutan at tanggapin yung malaking pagbabago para mabuhay ka pa sa mga susunod na araw at panahon.

Kaya utang ko kay Bro lahat…yung faith ko nasa kanya…alam ko tama yung mga nagging desisyon ko,tama yung way na pinili ko…pero kung mali man ito alam ko hindi nya ako pababayaan at ituturo nya sakin yung tamang daan.


After 10 months ito na o ngayon still survived,happy yet trying to be strong…hindi ko pa masasabing contented ako ngayon but I’m thankful kung anong meron sakin ngayon…

and syempre madami ako taong gustong pasalamatan na naging part ng buhay ko nung panahong naghihirap ako...

una ung FAMILY ko sa MAMA, PAPA, AUBREY, WHODRO, sa BERJA FAMILY, TORRES FAMILY, sa mga tito at tita ko na kahit kelan hindi ako binitiwan sa kabila nga mga naging disisyon ko..na silang umintindi at sumoporta pa din sakin hanggang sa huli...mahal na mahal ko kayo..

next ang PEEGEE FAMILY ko na simula una din nan jan para sakin...na naging open yung mga puso at mga bahay nila para sakin...kay GRETCH at sa FAMILY nya pareng JEF and ZACKY at ang FAMILY GATDULA na naging open at nagpatuloy sakin sa araw-araw na wala akong matuluyan nung nag stokwa ako...na nagpalakas din ng loob ko at nag lalight up ng isip ko...thanks din mareng gretch sa pagpapakain nyo sakin at pag bigay ng pera sakin sa tuwing aalis na ko sa bahay nyo parang baon ko na din..hehehe kay DADING (Dada) na lagi din na jan pati bahay nya para sakin kahit lingguhan na kong mag stay sa knila ok lang, at sa pag bigay din sakin ng pera pag wala na talaga ako...sa pag papakilala sakin sa mga tropang Bruger Munti na naging part din ng naging journey ko...naging at home ako sa Munti nung nakilala ko sila..hehehe kAy DAN na lagi din nan jan sakin to support me emotionally,thanks din dahil pinatuloy mo ako sa bahay mo...thanks sa mga naging sakit ng ulo mo sa pag iisip kung san ako magsstay...iba talaga kayo lahat kayo parang mas higit pa sa tunay kong family kaya thankful talaga ako na naging kaibigan ko kayo...from the very start...salamat sa tulong at pag mamahal nyo...Mahal ko din kayong tatlo..sobra!

sa mga ATENGZ ko naman na sina DANILIN ANN (Badong,LU), JAMIE ROSE (Mama Jem), EDRIAN ALVIN (Beki,ate) na from the very start nan jan para sakin...mula pa lang nung unang gumuho ang mundo ko sa Pj Mansion hindi nila ako iniwan...na laging nakasuporta sakin...at handang mag advice at tumulong sa abot ng makakaya nila...mga Atengz ko na nagpapasaya din at nagpapaalalang buhay pa ko at may pag asa pa...marahil ngaun mag kakahiwalay na tau,well kame lang ni beki technically kasi mama jem at lu ay mag ksama pa rin sa bahay mga career women na...ayun hindi pa din nawala yung bond natin..salamat talaga sa lahat...mahal ko kayo..lam nyo yan.

sa nag iisang BAHO ng buhay ko KR hehehe (tawagan namin yan BAHO) maraming maraming salamat din sa walang sawang laging nan jan din nung mga panahong disaster ang buhay ko nan jan para sakin emotionally, a shoulder to cry on..iba din talaga tong si Baho maging kaibigan totoo at walang haong biro...pwera na lang kung joke time ha...isa si BAHO sa pinakaittreasure kong kaibigan talaga...thanks din sa pagtitiwala sakin at pag bigay ng pera pag walang wala na ko..wala nag iwanan to baho ha???gaya nung nag drop out tau sa micro ni sir mendoza..hehehe gusto ko isa ka din sa makakasama ko pag hindi ko na kaya...at ganun din ako sau...mahal kita baho..magyyngat kayo ng anak natin ha...hehehe






para sa mga kapatid ko na sina AMY, ARNEL At JAYVEE na nan jan to the rescue sakin nugn nangangailangan ako...na handang magsacrifize para sakin at sa friendship namin para lang matulungan ako...sau MEE na nagiisang talagang walang sawang umiintindi sakin sa lahat lahat na nagawang ibigay ang lahat pati yung pang review nya para lang makapag rent kami ng bahay para may tuluyan ako...salamat talaga dun MEE hindi ko alam kung pano ka mababayaran sa lahat..kay ARNEL na handang i share ang lahat ng sweldo nya may pangkain lang kami sa bahay...na handang magbigay kahit na wala na din sya..salamat NEL...sayo JAVY na nan jan para sa mga sleepless nights ko sa pag rampa natin sa kahabaan ng espanya para lang masamahan ako pag wala pa ako matulugan sa gabing un,,salamat talag sa lahat ng mga tulong nyo sakin at pagmamahal...kayo yung isa sa nagpatibay sakin nung mga panahong down ako...mahal na mahal ko kayong tatlo.





para din kay CHRISTIAN for being the part of my life nung mga panahon na basura ako..thanks dahil ikaw lang yung nagiisang taong di man ako kilala pero pinulot pa din ako...thanks dahil isa ka din sa nagbigay ng ilaw nung panahong nasa dilim ako...thanks sa pag aalala at pag intindi sakin..hindi man tau nag tagal ayus lang kasi nakilala kita...until we meet again...sana ok ka lang lagi...salamat sa lahat.




thanks din sayo ICE CHRISTIAN nakalimutan mo man ako ngayon...hindi ko naman nakalimutan yung kabaitan mo,yung pagpapatuloy mo sakin sa bahay mo pag pwede,yung pag tanggap mo sakin pag asikaso pag pinagluluto mo ko...yung bonding at friendship na naubo kahit saglit lang...salamat dun sa dvd marathon moments natin...basta dun sa pag aalaga mo sakin...thanks din kay snaby na bigay mo hehehe...sayang nga hindi ko sya nadala kung san man ako ngayon..basta thanks sa lahat.





syempre para sa kapatid kong si JANNO and PHIL...super thanks talaga sa lahat lahat...JANNO thanks for believing in me...kaya kaya kong tumayo sa sarili ko by following my dreams and what i want..so thansk talaga sa support emotionally and financially na din...u guys been really good to me...sana magtagal pa kayong dalawa...mahal ko kayo sobra...salamat talaga.





para din sa best friend ko since high school na laging nan jan for me PANELYN thanks din sa lahat ng tulong mo financially di ka din nagsawang tumulong kahit nasa office ka pa nagagawaan pa din ngt paraan na mabigyan mo ako ng pera kahit na muntinlupa ako..the best ka NE salamat don...sobrang effort mo sakin...pati pamasahe ko pabalik na manila hehehe thanks thanks ng marami...ne mahal kita kau ni nathan..makakabawi din ako sau someday.




at sa nagiisang Sis ko na si TONEE...sis thanks sobra sa lahat simula pa nung students pa tau...thnaks dahil ikaw yung naging push master ko para magaral hehehe utang ko sau yung pag grad ko..grabe namiss ko utloy yung student life natin...thanks din for believing na kaya ko lahat magisa....salamat talaga....hindi ko alam kung pano pero i find ways para makabawi sa lahat ng kabutihan mo..kaya natin to sis...basta be strong lagi sis ha...idol kita...at yngat kayo mga bata ha...mahal ko kau..mwuaah!





ang ang dalawang pinaka hindi nakakalimot sakin lagi mga childhood bestfriend ko na lagi din nan jan...TET and JESSA (chichai)samalat sa inyo dalawa...sa suporta at pagtitiwala sa friendship na nagpatibay sakin..salamata talaga...salamat din TET sa pagtulong sakin financially,sobrang laki ng naitulong mo sakin...salamat sobra mahal ko kayo...miss you.




*** hindi din mawawala yung sobrang pasasalamat ko kay RITCHIE BASILLIO at sa family nya naging daan para marating ko kung san man ako ngayon..maraming salamat sa pagtitiwala ako pag gabay....makakabawi din akos sau..salamata nga marami..hinding hindi kos asayangin lahat ng tulong mo kaibigan.


-- at para dun sa mga taong naging parte nag buhay ko..dun sa mga taong hindi nakalimot na tumulong nung ako naman yung nangangailangan...dun sa mga taong hindi bumitaw at kinapitan pa ako ng mahigpit salamat sa pagmamahal nyo...hindi ko makakalimutan lahat ng kabutihan nyo sakin...kayo ang naging inspirasyon ko para maging matibay at makarating dito sa kung san man ako ngayon para dito magsimula ng bagong yugto ng buhay...na magiging daan para makaahon muli sa hirap..salamat sa inyo ng marami...napaka swerte ko at naging kaibigan ko kayong lahat..mahal ko kayo...


--hindi pa dito natatapos ang lahat...naway gabayan ako ni Bro sa tamang landas tungo sa tagumpay...salamat Panginoon.

killer Ondoy

caused of devastating typhoon Ondoy

september 26,2009 nag tumama ang bagyong "Ondoy" sa manila...it was a devastating hit of typhoon...after 6 hours of heavy rains naging surburb na ang manila...

grabe 3 days na ang nakakaraan...ngayon ko lang naaabsorb lahat about sa bagyong Ondoy..kahapon ko lang actually nalaman ang grabeng dulot ng bayong Ondoy sa Pilipinas..

actually sept 25 ng madaling araw pauwi pa lang ako ng Dasma nun..then kinabukasan yun na pala...actually isolated kame sa dasma sa bahy dun wala kaming tv or radio kaya hindi talaga namin alam kung ano na ang nagyayare...basta ang alam lang namin may bagyo at malakas ang ulan sa labas...nakakapag taka na ang dami kong text msgs na natatanggap nag tatanogn kung ok lang ba ako..yun pala alalang alala na lahat dahil sa hagupit ng bagyo...lumulubog na pala sa baha ang buong metro manila..

hapon ng 27 when i decided na magonline...dun ko nalaman na ganun na pala ang nangyare..na shocked ako sa mga napanood ko sa facebook at youtube about sa bagyo..at sa kung ano na ang nangyayari sa manila...nangilabot at naluha ako sa grabeng sinapit ng mga kababayan nating Filipino sa metro manila...

until now tuesday hindi pa din talaga ako totally makaget over sa mga balita...parang kasama ako dun sa mga nasalanta ng bagyo...its really a heart breaking talaga...

mapaisip tuloy ako na maswerte pa din talaga ako kahit wala akong matirahan na permanente,wala akong makain at wala akong pera...maswerte pa din at mahal pa din ako ng Diyos at inilayo pa din nya ako sa kapahamakan...sinadya nyang patirahin ako sa Dasma para hindi ko damasin ang dilubyong yun...kaya ang laki talaga ang pasasalamat ko...

sa mga nasalanta at tinamaan ng bagyo naway malampasan nyo lahat ng pagsubok na to...at maging matibay pa kayo sa pagharap sa bagong bukas na naghihintay...wala man akong maitulong sa karamihan...dala ko naman ang dasal sa puong may kapal na naway maging maayos na ang lahat...

bangon pinoy kaya natin to!

FOOLISH HEART

HAppy Birthday Mahal koh!!!

09-17-09

The Climb

I can almost see it,
The dream I'm dreamin'
But theres a voice inside my head sayin'
You'll never reach it

Every step I'm taking
Every move I make feels
Lost with no direction
My faith is shaking

But I gotta keep tryin'
Gotta keep my head held high
Theres always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it through
Always gonna be a up-hill battle
Sometimes were gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about whats waiting on the other side
Its the climb

The struggles I'm facing
The chances I'm taking
Sometimes it might knock me down
But, No, I'm not breaking
I may not know it
But these are the moments that
I'm gonna remember Most, yeah
Just gotta keep goin'

And, I, I got to be Strong
Just Keep pushing, on
'Cause theres always gonna be another mountain
We're always gonna wanna make it through
Always gonna be a up-hill battle
Sometimes were gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about whats waiting on the other side
Its The Climb



Theres always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it through
Always gonna be a up-hill battle
Sometimes were gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about whats waiting on the other side
Its the climb

Keep on movin'
Keep climbin'
Keep the faith baby
Its all about
Its all about
The climb
Keep the faith, keep the faith

Letter of Goodbye

Letter to ng isang Love Story na kala ko maglalast...hindi lang naging maganda yung ending kaya ganito na yung letter...hehehe hindi din alam kung naging friends na lang ba sila or hindi na talaga...

March 24, 2009 - May 24, 2009

wala lang cguro nga sa 2 months ako yung sobrang nakamali...kaya kung ito na talaga yung dapat tatanggapin ko na...for the last time gusto ko humingi ulet ng tawad sayo sa kung ano mang mga pangit na nangyare sinula nung nakilala mo ko...hindi ko alam siguro nga sobra kita minahal kaya nagkaganon, naging madamot ako na naagaw ka ng iba sakin...naging madamot ako dun sa nararamdaman mo...sa lahat lahat...kaya pasensya na...siguro din weak nga ako...mahina ako sa lahat ng bagay kaya pati buhay mo nagulo ko na...mahina ako na tanggapin kung ano lang talaga yung para sakin...mahina ako at takot magisa...tinatanggap ko na po lahat..masyado lang siguro ako nasilaw dun sa idea na ikaw at ako, na akala ko sau na lahat magsisimula yung pag asa ko yung saya ko...pero hindi pa rin pla..hayyy ayun basta pasensya kan ha...for the last time binibigay ko na po yung kalayaan mo...informal man tong closure natin pero pwede a din wala na yatang chance pa na magkita pa tau ulet...pero hindi kita masisisi yan talaga yung tama...kaya magiging masaya na din ako...

24 Thank you's:

1.Thank you, dahil dumating ka sa buhay ko.
2.Thank you, sa pag tanggap mo sakin.
3.Thank you, dahil ikaw ulet yung nagbigay sakin ng pag asa na mahalin at magkaron ng, direksyon ang buhay ko kahit sandali lang.
4.Thank you, sa pag aalala mo sakin.
5.Thank you, sa lahat ng oras na binigay mo sakin.
6.Thank you, sa pag pasok mo sa bulok kong buhay.
7.Thank you, sa mga tawa at saya sa oras na kasama kita.
8.Thank you, sa pag punta mo sa bahay after work.
9.Thank you, sa pag effort mo na pumunta sa malalayong lugar kung saan nan dun ako.
10.Thank you, sa araw-araw na magkatext tayo.
11.Thank you, sa kulitan natin.
12.Thank you, sa pagpapakain mo sakin pag wala akong makain.
13.Thank you, sa pag intindi mo sa magulong isip ko.
14.Thank you, sa mga lambing mo sakin.
15.Thank you, sa mahabang pasensya mo.
16.Thank you, sa mga sacrifices mo sakin.
17.Thank you, dahil nan dyan ka sa tuwing nalulungkot ako.
18.Thank you, sa pag remind ng mga importanteng bagay sakin.
19.Thank you, sa mga kasungitan mo.
20.Thank you, sa kagustuhan mong makilala yung mga importanteng tao sa buhay ko.
21.Thank you, dahil sa loob ng dalawang buwan naramdaman ko ulet maging masaya.
22.Thank you, dahil ikaw yung binigay ng Diyos sakin para magmulat sakin na nasa mundo pa din ako…pwede pa din akong maging masaya at masaktan.
23.Thank you, dahil ikaw yung nakapulot sakin nung mga panahong basura ang tingin ko sa sarili ko.
24.Thank you, Thank you.

mamimiss kita:

1.Mamimiss ko, yung mga oras na kasama kita.
2.Mamimiss ko, yung yung baywalk moment natin.
3.Mamimiss ko, yung lagi kita katext.
4.Mamimiss ko, yung mga messages mo sa umaga.
5.Mamimiss ko, pag tinatawag mo akong “Pew!” at yung tawag ko sayong "BHI"
6.Mamimiss ko, pag nagkukulitan tayo.
7.Mamimiss ko, pag naiinis ka na at sinasabi mo ng pabiro yung “busngalan taka”.
8.Mamimiss ko, pag parating kana at susunduin kita sa baba.
9.Mamimiss ko, yung mga ngiti mo.
10.Mamimiss ko, yung mga tawa mo.
11.Mamimiss ko, pag pinagmamasdan kita habang natutulog ka.
12.Mamimiss ko, yung pakiramdam na excited akong makita ka.
13.Mamimiss ko, yung pag lalaro natin ng Playing Cards.
14.Mamimiss ko, mga y***p at h***k mo.
15.Mamimiss ko, yung pangaasar mo.
16.Mamimiss ko, mga umagang excited akong magtext para batiin ka ng magandang umaga.
17.Mamimiss ko, yung inuman na kasama ka.
18.Mamimiss ko, mga oras na magsama tayo kahit walang ginagawa basta magkasama.
19.Mamimiss ko, pag kinakantahan mo ako ng mga Ragay na Kanta.
20.Mamimiss ka ng mga kaibigan ko.
21.Mamimiss ko yung presence mo sa buhay ko.
22.Mamimiss ko yung mahalin ka.
23.Mamimiss ko yung idea ng ikaw na makakasama ko sa journey na buhay ko.
24.Mamimiss ko yung ako, pag kasama ka.

Paalam C******n M*******o.

Mahal kita.

Noong Bata Ka Pa, Nagawa Mo Ba Ang Mga Ito?

1. Kumakain ka ba ng aratilis?

2. Nagpipitpit ng gumamela para gawing soapy bubbles na hihipan mo sa binilog na tanggkay ng walis tingting?

3. Pinipilit ka ba matulog ng nanay mo pag hapon at di ka papayagan maglaro pag di ka natulog?

4. Marunong ka magpatintero, saksak puso, langit-lupa, teleber-teleber, luksong tinik?

5. Malupit ka pag meron kang atari, family computer or nes?

6. Alam mo ang silbi ng up, up, down, down, left, right, left, right,b, a, start? Tapos maglalaro ng super mario?

7. May mga damit ka na U.S.E.D., Boy London, Cross Colors, Esprit, Blowing Bubbles at pag nakakakita ka ng Bench na damit eh naalala mo si Richard Gomez?

8. Addict ka sa rainbow brite, carebears, my little pony,thundercats, bioman, voltes v, mazinger z, daimos, he-man at marami pang cartoons na hindi pa translated sa tagalog?

9. Nanonood ka ng Shaider kasi nabobosohan mo si Annie at type na type mo ang puting panty nya?

10. Alam mo ibig sabihin ng time space warp at di mo makakalimutan ang
time space warp chant?

11. Marunong ka mag wordstar at nakahawak ka na talaga ng 5.25 na floppy disk?

12. Kilala mo si manang bola at ang sitsiritsit girls? E si luning-ning at luging-ging?

13. Inaabangan mo lagi ang batibot at akala mo magkakatuluyan si kuya bodgie at ate sienna.

14. Alam mo lyrics ng "tinapang bangus" at "alagang-alaga namin si puti"?

15. Nung high school ka inaabangan mo lagi beverly hills 90210?

16. Gumagamit ka ng AQUANET para pataasin ang bangs mo?

17. Meron kang blouse na may padding kung babae ka at
Meron kang sapatos na mighty kid kung lalake ka?

18. Nangongolekta ka ng paper stationaries at mahilig ka magpapirma sa slumbook mo para lang malaman mo kung sino ang crush ng type mo?

19. Idol mo si McGyver at nanonood kang perfect strangers?

20. Eto malupet... six digits lang ba ang phone number nyo dati?

21. Nakakatawag ka pa sa pay phone ng 3 bentesingko lang ang dala?

22. Cute pa si aiza seguerra sa eat bulaga at alam mo ang song na "eh kasi bata"?

23. at manood ng Eat Bulaga sa Channel 13 tapos nalipat sa 9 tapos sa 5 sumunod sa dos at ngayon nasa GMA 7 na..

24. O kaya naman manood ng 'sang linggo na po sila ng APO sa dos..

25. Inabutan mo ba na ang Magnolia Chocolait eh nasa glass bottle pa na ginagawang lalagyan ng tubig ng nanay mo sa ref?

26.. Meron kang pencil case na maraming compartments na pinagyayabang mo sa mga kaklase mo?

27. Noon mo pa hinahanap kung saan ang Goya Fun Factory?

28. Alam mo ang kantang "gloria labandera".. lumusong sha sa tubig ang paa ay nabasa at ang "1, 2, 3, asawa ni marie"... hehehehehe?

29.Sosyal ka pag may play-doh ka at Lego... at nag-iipon ka ng G.I. Joe action figures at iba pa ang mukha ni barbie noon?

30. Inabutan mo pa yung singkong korteng bulaklak at yung diyes na square?

31. lumaki kang bobo dahil ang akala mo nangangagat talaga ang alimango sa kantang tong-tong-tong... diba naninipit yun?

32. Alam mo yung kwento ng pari na binigyan ng pera yung batang umakyat ng puno para bumili ng panty... and shempre, alam mo rin ba kung ano binigay nya sa nanay nung umakyat ng puno?

33. Meron kang kabisadong kanta ni andrew e na alam mo hanggang ngayon.. aminin?

34. Laging lampin ang sinasapin sa likod mo pag pinapawisan ka?

35. Bumibili ka ng tarzan, texas at bazooka bubble gum... tira-tira, at yung kending bilog na sinawsaw sa asukal?

36. Nanonood ka ba ng Madeline, Art Jam,Silip, detek Kids, Pahina Kokey, Hiraya Manawari, Math Tinik, Epol Apple, B1 at B2 at Bayani bago pumasok sa School lalo na kung pang-hapon ka??

37. Takot ka dumating ang year 2000 dahil sabi nla magugunaw daw ang mundo at yun ang tatawaging Y2K at pag dating daw ng year 2000 mawawala lahat ng powers ng mga appliances sa bahay nyo at mabubuhay ang buong mundo ng walang ilaw sa gabi?

38. Maaga ka umuuwi pagkagaling sa school kase manunuod ka ng That's Entertainment or AngTV?

39. Di ba 75 centavos pa lang pamasahe sa jeep noon?

40. Mas masarap ang mellow yellow kesa sa mountain dew at lift?

41. 4:30 na kase AngTV na or THATS ENTERTAINMENT kase inaabangan mo bagong dance steps ng UNIVERSAL MOTION DANCERS!

W A N T E D !

L O S E R

Fading

ngayon na siguro yung time na masasabi ko na my existence is fading hehe habang tumatagal marami na akong namimiss na mga tao na naging part ng buhay ko noong maayos pa ako...ngayong nasa lowest point na ako ng buhay ko unti-unti na din silang nawawala sakin...hayyy

narealize ko na lang din na ganun talaga ang buhay...pag wala ka na sa limelight wala na ding susubaybay sayo...gaya ng mga artista sa entablado..hehe unti-unti ko na lang din tinatanggap kung ano na lang ako ngayon...gaya nga ng sabi ko ginusto ko to at kung part itong pag kalimot nila sakin...tatanggappin ko ng maluwag...unti-unti na ngang nawawala yung apoy ng buhay ko yung mga ala ala na naiwan ko sa kanila...marahil nagsawa na din sila sa pag tulong at pag gabay sa akin..hindi ko naman sila masisisi,alam kong hangad lang nila sakin ay ginhawa at yung tama para sa buhay ko...

hindi ko alam kung bakit ko nasasabi to ngayon pero sa kabila na lang din ng bawat problema na dumadating...ito na sguro yung tinatawag na pangungulila sa magagandang alaala na napagsamahan namin...gustuhin ko mang ibalik at ipagpatuloy pa ang bawat sandali para sa amin lahat..ako lang din yung nahihirapan...marahil na mimiss ko nga lang sila ng sobra kaya ganito ako ngayon...

pero sa bawat araw na nagdaan, minsan maiisip mo na lang na lumilipas na ang kanilang mga araw na hindi kna parte nito..na konti na lang masasabi nang isa kna na lang alaala sa knila...
hindi ka lang handang tanggapin ito dahil alam mong mahal mo sila at alam mong hindi magbabago ang lahat...pero mali ako, may kanya kanya tayong buhay at sa buhay na yun may dadating at may aalis...sa lagay ko ngayon ako na yung nasa part na aalis...malapit na mawala yung mga alaala ko sa knilang isipan at kanilang puso...

ngayon sana punto ako ng pagiisip at pagtatanto ng mga bagay bagay at pag tanggap ng mga pagbabago sa buhay ko ngayon kasabay ng pagkawala ng mga taong naging parte ng buhay mo...

in short miss ko lang kayong lahat..lam nyo na kung sino kayo...nakakalungkot sobra...
sana makita at makasama ko pa kayo...salamat sa pag kakaibigan.

minsan

minsan you miss that person


minsan you just care for that person so much

minsan you want to see that person more often


...and be with him all the time

minsan you waited so long for that person para sa text messages niya

minsan you want to hug that person so tight para hindi na siya malayo sa'yo

minsan you want to kiss that person

minsan you want to open your heart for that person


minsan you wish na sana siya na lang,.ikaw na lang,.kayo na lang



minsan mahirap, masakit



PERO

minsan you need to be contented kung ano lang yung dapat

kasi

minsan hindi na talaga pwede,

kahit gustuhin mo pa.

still fighting

march 05, 2009 09:12 pm @ morayta(comp shop)
magdadalawang linggo na din ako na nabubuhay ng ganito yung istokwa.
nung una excited pa ko,na parang masaya yung pinili knog gawin na to...pero habang tumatagal nakakaramdam na rin ako ng pagod at hiya dun sa bahay na tinutuluyan ko minsan...

sa journey kong to hindi ko pa alam kung may katapusan pa nga ba or talagang pag gumive up na talaga ako sa aklan na ako babagsak nito...mahirap na hindi madali yung gantong buhay...pero still kinakaya ko...para na din sa sarili ko to prove na kaya ko at kakayanin ko...ang problema nga lang hindi pa ako makastep forward kasi hindi ko pa din talaga alam kung ano nb talaga gusto ko sa buhay ko...late na nung narealize ko na gusto ko na i pursue pagnunursing ko...ayoko na talaga humingi ng tulong kung knino man...bhasta ang alam ko kakayanin ko to magisa...confused lang din siguro ako kung ano ba talagang trabaho ang gusto ko for now para makaipon...

kanina habang papunta ako dito sa comp shop na to...habang naglalakad para akong lumulutang dinadala na hangin papunta sa kung saan man, sa walang kasiguraduhang lakbay ng buhay...habang nalalakad madami akong makaksalubong na iba't ibang klase ng tao...lahat halos sila may mga ngiti sa kanilang mga labi, na parang walang pinobroblema sa mundo may mga kumakain,nagyoyosi na tipong hindi alintana ang hirap ng buhay...napaisip na lang ako na paranag ganun lang ako dati...maginhawa buhay ngayon,ngayon ewan ko...can't blame anyone ako lang din talaga napapahirap sa sarili ko...hayyy

sa sitwasyon ko ngayon siguro nga God wants me to ba strong and to learn the best lesson in life...dumating man ako sa sitwasyon kong to atleast i know the true meaning of life and it helps me to grow as a mature guy...hindi man ngayon atleast nan dun na ko sa process na yun...slowly but surely...

i just want to thank some of my friends na nan jan pa rin para sakin...sa mga taong still na nagmamahal sakin at handang tumulong..unang-una kay dada hindi man nya mabasa to i just want to thank him for letting me stay in their house for a days libre pag kain...nakakahiya na nga eh...hehehe pero i know hindi ako pababayaan ni dada kaya im so thankfull talaga...sa mga atengs ko sa dorm na nan jan pa din para sa kin para palakasin ang loob ko sina mama jem,lu at beki..hayy ayun ang saya pa rin when im with you guys kahit dami ko problema...kay ice sa pag aalaga mo sakin and for also letting me stay sa place mo,sa pag luto mo sa care and all...can't really explain how i feel when im with you..ang saya, thanks talaga sobra...kay javy sa pag sama sa kin sa pag rampa sa street pag wala pa ako matuluyan..heheh thanks javs...sa mga conrcerns people like kr (baho) thnx sobra...dan,kuya chris lam nyo na kung sino kayo thanks talaga...it makes me want to still hold on and survive para makasama ko pa kayo lahat ng matagal...atleast i know kung sino yung mga taong nan jan para sakin ngayong nasa lowest point ako ng buhay ko...i don't know how to fight without you guys...thanks talaga.

so ngayon honestly hindi ko pa alam kung san ako makikitulog hehehe bahal na si darna...mahirap yung ganito pero masaya...lam ko hindi ako pababayaan ni God magulo man direction ng buhay ko ngayon basta na jan sya pati panilya ko kakayanin ko...

GOD HELP ME!!!

Feb 23, 2009 start na ng totoong pagsubok at hamon sa buhay ko...2:45 pm wala pa ako matinong tulog,hang over pa galing ako sa inuman kagabi...dalawang gabi din akong hindi nakauwi sa dorm...umaasang makakahanap ako ng pera para my pambayad ako sa dorm fee ko at sa lahat ng utang ko..heheh kaya lang wala talaga..i ended up somewhere sa qc sa inuman kahit hindi ko ganun kakilala yung mga kainuman ko pumunta pa din ako kasama ko si Dan...hayyy maybe gusto ko lang tumakas at makalimot sa dami ng problema ko ngayon..emotionally,financially pati sarili ko pinoprolema ko din hinahanap ko rin sya hanggang ngayon...kung ano na ba talaga ako na kung ano na mangyayari sakin,sa buhay ko sa mga susunod na araw...

ito ako ngayon...tumakas na ko sa dorm dala ang isang bag na may isang t-shirt, short, brief, at toothbrash...hindi ko alam kung may papatutunguhan ba tong pag alis ko..kung san ako pupunta at pag katapos hindi ko na alam...

kaninang umaga nagising na alang ako na nakahiga ako sa lupa hindi ko na maalala kung bakit ako dun na nakatulog sa sobra sigurong kalasingan..grabe napaisip tuloy ako wake up call na siguro sakin yun yung nagising ako na literal na nasa lupa na ako...tulad ng pinagdadaanan ko ngayon..subsob na subsob na ko sa problema ni hindi ko an alam kung pano ko na malalagpasan pa...siguro nga sa lupa na ako belong ngayon hindi na tulad dati yung buhay ko,puro hirap na ngayon hindi na puro saya...lumigaya man ako after nun balik nnman sa problema...hayyy hindi na nga ako makatulog ng maayos lagi na ko tulala isang bese na lang ako kumakain sa isang araw para makatipid...hindi ko na alam...gusto ko maiyak...umiyak ng umiyak pero hindi ko magawa...pati luha ko wala na,kaya lahat naiipon sa dibdib ko,masakit mahirap parang hindi ka makahinga kahit anong sapak ang gawin ko sa dibdib ko hindi magawang lumabas ng sakit...hayyyyyy ang sarap din sumigaw para after wala na yung bigat ng nararamdaman ko...waaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhh.....

ewan!gulong-gulo ako ngayon,hirap na hirap, hindi akalaing eto na ko ngayon,eto na yung buhay ko ngayon...ang gusto ko lang naman lumigaya dun sa bagay na gusto kong gawin..pero parang lahat ng tao hindi ako maintindihan???...specially yung family ko bakit hindi nila ako maintindihan????hayyy eto na nga siguro yung consequences ng bagay na gusto ko...masakit lang isipin na lahat nawawala na sakin na pati magulang ko nahihirapan na din...lalo na pag provide sakin financially...hayyy ang hirap...

...hindi ko na alam,naiiyak na ko.....waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh!

God i messed up!!!

Valentine's Special

>>> in the spirit of Valentine's Day repost ko lang tong Love Story na to..heheh base on true to life.,wala lang nakakatuwa lang mabasa at ma ishare sa inyo ulet to sana mag enjoy kayo...though hindi sya happy ending... Happy Vday!

My SwEEtEsT DowN FALL

July 10th, 2007 by pjmoby

..*W 09207144624 july 10 2007 12:21:03 am

" LESS TALK LESS MISTAKE…kaya eto lng, I AM VERY MUCH SORRY!Frendzzz??? "

the last msg h* sent, for me to finally wake up from a perfect dream that i thought.

its been three months seens i’v waited for h*m…kala ko perfect picture na ang lahat…

we started as textmates,getting to know though we already knew each other by then…lots of beautiful things came…we texted for weeks to months…perfect timing nga sya ng dumating sya sa buhay ko…dumating sya nung time na napakarami kong problema…yung tipong isang tapik na lang sa dibdib ko sasabog na ko…kaya nung dumating sya and showed me some affections and appreciations…parang lumakas yung loob ko and still nan jan pa sya na nakakaapreciate saken…from then naging constant textmates na kame…every night nakakalimutan ko yung mga problema ko pag nagkakatext kame…atleast h* became my shoulder to hold on to…hindi ko lam kung ano na nararamdaman ko for h*m that time..i was ignoring h*m then and im not giving him that much attention,i was confuse about how i feel…hindi rin ako sure sa kanya kung totoo ba sya talaga…h* was the one who open first about what he felt for me…and from then on i open my heart to love again..i started to like and love h*m.

then i finally decided to come back home to meet h*m in person…may 10, 2007 first meeting namin,nung una talaga yoko pang sabihin sa kanya na dumating na ko…nagdadalawang isip pa ako kung makikipagkita na talaga ako sa kanya…kaso sinadya na talaga ng pagkakataon…nagkita na nga kame kasama pa namin si marc vincent na classmate nya na frend ko…nung una nahihiya talaga ako sobra,cuz i knew him already lam ko na h* got the looks,ako lng yung hindi nya matandaan nung highschool days namen…ayun naging okei naman i guess..nag lunch kameng tatlo,nahihiya talaga ako that time..kaya tahimik lng tuloy ako nun puro titig lng sa knya ginagawa ko nun…i felt insecurity,feeling ko hindi talaga kame bagay though ewan praning talaga ako…basta from then on na fall na ko sa kanya i think h*s the right one and perfect one for me…above average pa nga prang sobra na para saken pag nagkatuluyan kame…kaya i started to built a life with h*m…after nameng maglunch nagpunta kame sa bahay ng isa naming frend para magpalipas oras…we hang out there …pero nung papunta pa lng kame dun sa bahay ng frend ko nung nasa sasakyan pa lng kame my inabot sya saken bracelet binibgay nya saken nakita kong suot nya yun nung magkasama kame…nagulat nga ako nang inabot nya saken,at sya pa mismo yung nagsout saken nun…sweet!parang napaka perfect na agad…then nung nasa bahay na kame…hindi pa rin ako makapag salita…nahihiya pa rin kasi ako…wala lang kaming ginawa kundi magtitigan ng magtitigan parang sa mga titig na lng kame naguusap…until h* decided na samahan ko daw sya sa bahay nila kukuninlng nya yung gamit nya sa knila taz balik daw kame agad…

finally nasolo ko na din sya nun…habang nasa sasakyan kame i hold h*s hand…hay perfect na tlaga sana na ang lahat…i feel the love…kinakabahan na natutuwa na hindi ko nalaman ang pakiramdam ko nun…kung sana lng pwede huminto ang oras para makasama ko sya ng matagal…then dumating na kame sa kanila h*pick up h*s things and then umalis din kame agad…then sinamahan ko pa syang maggrocery para sa baon nya…i remember h*s fav cookies "oreo"…ayun then we met my mam, pinakilala ko pa nga sya eh…napaka perfect talaga sana…bumalik na kame sa bahay ng frend ko…hiniram ko din yung motor ng sister ko para ihatid sya sa pupuntahan nya that nyt…ayun nag hintay na lng kame dun…habang naghihintay kwentuhan,ayun ang hindi alam ng iba kong frend magka holdinghands kame habang nagkkwentuhan…heheh sweet parang kame na nga that time he…M.U na sana…hayyy wala talagang kapantay yung sayang nararamdaman ko nung mga oras na yun…parang napaka perfect na sana ng lahat…

wonder why bakit sya may mga gamit at san sya pupunta?…pupunta sya sa in house review nya for board exam..so meaning hindi ko talaga sya totally makakasama lage at makikita…kala ko perfect na noh????week ends lng daw kame pwede magkita pag my chance pa…hayyy ayun so sa text na lng kame mabubuhay ulet….

nung unang pasok nya sa review after nameng magkita okei pa…we constantly texted each other…mga sweet msgs…ramdam ko pa sya nung mga panahong yun…at nagkita pa nga kame ulit…hinatid ko sya ulet sa review center nila..and ang maganda dun nag stay pa ako ng matagal sa sa room nya dun,we stayed there for like 4 hours na kame lng dalawa,so parang nabuhayan na naman ako ng loob parang napaka perfect na naman ng mga oras na yun for us…kwentuhan lng kame,lambingan,sinuprice na naman nya ako ng bigyan nya ako ng solo picture nya remembrance daw from h*m..hay sweet talaga,ang saya ko sobra ng mga oras na yun…nagulat pa ko when h* kissed me three times sa lips huh?wow grabe parang magic,,ang sarap sa pakiramdam…parang my something na talaga between us…tapos nun naglakad kame sa seashore…napaka perfect noh?ang saya…pero ayoko pa sana talaga umuwi nun eh…kahit na wala na akong masakyan nun makasama ko lng sya ng matagal ayus lng sakin…pero kailangan na rin eh…bumalik kame sa room tapos nagprepair na ako para umalis..gusto ko pa sana sya i hug ng mahigpit nun kaya lng hindi na ako nakuha ng chance…mix emotion na ang nararamdaman ko nun,ewan ko ba parang feeling ko talaga that time na pauwi na ko na parang yun na yung last na magkaksama kame…parang napaka perfect na yung time na yun para hindi na masundan pa…para tuloy akong naiiyak nun…wala akong ginawa kundi titigan ko lng habang nagaabang ng sasakyan…gusto kong umiyak pero ayokong ipakita sa kanya…hayy ang hirap pla ng gnun…may pinaguusapan pa kami nun eh,about nga sa problema ko about sa studies ko,sabi nya magdecide na daw ako,na i should continue my studies na daw..and h* still remember when i tease h*m na dapat makapasa sya ng board para sa future namen…hehehe then h* tease me back na dapat ituloy ko na ng makagrad na ko para sa future namen..oh db ang saya parang napaka perfect naman talaga…hehehe then dumating na yung sasakyan at sumakay na ko…i never looked back malulungkot lang ako eh.

ayun then nag text na lang ako sa kanya ng thank you for the wonderful time na binigay nya sakin…na napasaya nya ako ng sobra…he texted me back na gnun din daw sya…napakasaya din daw nya dahil nakasama nya ako…hayyy hindi ko na talaga ma imagine na nangyayari na sakin lahat ng yun…mas lalo ko tuloy syang nagugustuhan at mas lalo na akong naffall sa kanya…

kala ko nun magtutuloy tuloy na yung ganda ng kwento ng love story ko…yun pala hanggang dun na lng yun…hehehe ang saklap ano???lumipas yung mga araw na masyado na syang nagiging busy sa review nya…nung una nakakapag text pa sya sakin sa umaga bago magsimula yung review nila tapos sa gabi pag katapos at bago sya matulog…pero nung tumagal na khit isang msg man lang nya sa isang buong araw wala na…then i started to feel something,dami na tuloy pumapasok sa isip ko…i send him pitty msgs na parang i pulling myself back off..dahil sa mga nagyayari naiisip ko na ayaw na nya saken…na kaya sya hindi na nakakapag text dahil wala na syang gana sa ken…hayyy ang gulo,but the only explaination their is h*s just busy dahil nga sa review nya na nagpofocus lng sya…

hayyy i totally understand h*m naman eh…ewan ko lng kung bkt ganun…gusto lng lng naman that time na khit isang msg man lng eh maalala nya din ako kahit gano pa sya ka busy…tsaka parang nag bago na din kasi sya nun eh…the way ng mga msgs nya sakin parang walang sweetness,kaya nakakalungkot talaga…parang hinahanap hanap ko yung dating sya na unang nagtext saken yung tipong pasweet tamang concern sa nararamdaman ko…yung ganun pero i think nawala na talaga yun syang yun…dumating na lang kame sa point na hindi na talaga kame nagkaintindihan…h* became vocal to i remember nga yung isang msg nya sakin na ang sabi " lumugar ka para wala tayong problema "…then may isa pa sabi " kaw ang pumasok sa buhay ko kaya face the concequences "…heheh sakit di ba,lalo na hindi mo pa inaasahan na manggagaling sa kanya yun…napaisip tuloy ako nung mga oras na yun..tama nga naman ano,masyado na yata akong natutuwa at hindi ko na alam kung hanggang san lng ako sa kanya…masyado ko syang kinulong ng pagmamahal ko…at nag assumed na merong kame…masyado kong binuo yung mundo ko na ksama sya…wala kasi akong pinagkakaabalahan nung mga panahong yun,talaga sa kanya lang ako naka focus nun sa kung ano na ang mangyayari samin,araw gabi sya lang ang nasa isip ko nun,palibhasa nasa bahay lang ako lage dahil bakasyon nga ako nun…hayyy kaya mas lalo ko siguro syang minahal nun…kaya eto na ko ngayon hindi na alam kung tama pa bang maging ganito na ang lahat…nakakalungkot nung mga oras na yun…ang akala ko talaga na magiging perfect pa ang lahat samin…hanggang sa lumilipas na lng ung mga araw na hindi na kame nagkakatext…na naiintindihan ko kung bakit hindi na nya ako magawang itext,dahil busy na sya at focus na sya sa review nya…yun naman yun eh…mas importante naman talaga yun…pero ewan ko siguro ang pinaka main reason dun is yung ayaw na talaga nya sakin…ayaw na nya yung pagttext ko sa kanya,ayaw na nya yung pagsself pitty ko…yung totally na ako…kasi kung attracted talaga sya sakin nung una palang okei na sana lahat eh…hindi nya masasabing hindi pa sya ready for commitment,na kung pasado yung looks ko sa kanya hindi nya ako babalewalain ng ganun…hayyy sinasabi ko naman sa kanya yun eh,na kung hindi nya talaga ako gusto pwede nyang sabihin sakin…tanggap ko naman yun,pero hindi sabi okei daw ako,kaya yun…hindi ko na talaga alam naguguluhan na ko that tym..halos mapraning na nga ako sa kakaisip kung ano na ba talaga ang nangyayare samin…tinanong ko naman sya kung maghihintay pa ko hindi nya rin alam hindi nya masagot kung ako ba din talaga…ang sabi nya " question mark " pa daw…ang labo talaga hindi ko na alam kung ano pa yung mga susunod na mangyayare…parang nawawalan na ako ng pagasa na magkakaron kame ng happy ending…hanggang sa dinaan ko na lng sa drawing lahat at sa pag sulat..lahat ng emotions ko sa papel ko nilagay…lahat ng lungkot,at longing ko for h*m…hayyy grabe sobrang lungkot talaga nung mga sumunod na mga araw…wala ng ibang laman utak ko kundi sya lang at kung ano yung sanang magandang gawin…waaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh….ang lungkot sobra.

hindi ko na maintindihan sarili ko nung mga sumunod pang araw na hindi sya nagpaparamdam…hanggang sa nalaman ko na lng na nasa cebu na pala sya,nan dun na sya para mga stay in na dun for the following days na pag kuha nya exam…hayy ang labo parang na wala na ko sa picture nya,sa pang araw araw na naalala nya…ang dami ko na tuloy tanong,mga tanong na naglalaro na sa isip ko…puro lungkot at bakit ang sinisigaw ng puso ko nung mga panahong yun,na hndi ko naman alam kung my sasagot pa nga ba ng mga tanong kung yun,na kung masasagot pa nya yun pag balik nya o hindi na talaga…

grabe ang bigat sa dibdib,matapos nung konting saya,eto pla magiging kapalit…i felt like im hanging in my own desperation and sorrow..longing for h*m…siguro masyado talaga akong nagfocus sa kanya,umikot yung mundo ko sa kanya lng nung mga panahong yun…palibhasa ang gulo nga ng mundo ko nun, nung dumating sya tsaka lng nag karon ng direction,kala ko tuloy sya na yung magiging kasama ko as i walk in the bright side of life…i consider h*m that time as my saviour,yung tipong magtuturo sakin how to straighten my life at kala sya na yung magbabawal at mag papakita sakin kung ano yung dapat na maging priorities ko in life…hay ang laki ng mga naging expectations ko sa kanya,kala ko iba na talaga sya sa iba…kala ko sya na talaga yung totoong taong nakaka appreciate sa kung SINO LANG AKO,kala ko may magic na…hehehe…hayyy hindi pa rin pala…ang sobra pa dun naging kasama pa sya sa lahat ng ginawa kong disisyon nung mga panahong yun,matapos kong bitawan lahat ng mga pangarap ng mga magulang ko sakin,pagkatapos kong mga dropped out sa mga subjs ko at mag decide na umuwi na lng sa aklan at dun ipag patuloy studies ko para lng mapalapit ako sa kanya…naging isa sya sa mga dahilan ko kung bakit gusto ko na ulet mag stay dun,na magtransfer na lng ako dun…isa sya sa mga reasons ko kung bakit kahit na ano pang malaking problema ang dumaan sakin nun eh wala lang dahil alam kong nan jan sya na after ng unos sa buhay ko magiging masya din ako dahil ang akala ko na jan lng sya…ang gago ko db dumipende ako dun sa tao na hindi naman dapat…napaka laki ko talagang gago…kala ko talaga sya na..sya yung taong mamahalin ko at mamahalin ako ng sobra…yung magiging buhay ko…yung magigng isang paa ko pag dumating yung oras na hindi na ako nakalakad sa bigat ng mga problema,yung makaksama ko sa hirap at saya…na sya na yung pinapangarap kong makasama at maalagaan…hayyy ang dami na sanang nabuong mga plano kung saka sakaling nabigyan man lang ako ng pagkakataon mahalin sya…waaaaaaaaaaahhhhhhhhhhh….ang sakit!

ayun lumipas nnaman yung ilang linngo na hindi pa din sya nagpaparamdam…ako naman tamang hinahanap ang sarili kung ano na ang gagawin ko…kung ano na mangyayari sakin,na parang nasa isip ko kung wla lng din mangyayari samin,kung hindi rin lang kami magkakatuluyan…mas gugustuhin ko na lng lumayo na lng muli…balak ko na nung bumalik sa manila kung wala lang ding mangyayari…balak kung wag na lng ding magpakita at mag paramdam sa kanya kung yun lang din ang gusto nyang mangyare sa ngayon…hindi ko na din kaya yung tipong balewala kna…ang hirap…

pero one time nagparamdam syang muli…nagkakamustahan kami,pero parang nagiba na ang lahat…hindi ko na sya kilala sa mga msgs nya…nakakalungkot pero hindi na ako nagalakas ng loob na itanong pa sa kanya kung ano na mangyayare samin…basta ang mahalaga lang nung time na yun eh yung mabigyan ko sya ng moral support para sa nalalapit na exam nya…kabado din ako para sa kanya…basta ang gusto ko na lng nun is yung sana makapasa sya ng maging okei na ang lahat para sa kanya…

at ng natapos na finally yun exam nya…muli naghintay ako kung maalala nya ako,gaya ng sabi ny na "till the board exam" hinintay ko kung tutupad sya sa kung ano man yung mga salitang binitawan nya sakin mula nung mawala sya…naghintay..naghintay…pero wala eh,nakakalungkot man lumipas yung ilang araw na wala pa ring sya na nagpaparamdam at nakakaalala…hanggang sa nilakasan ko na lng yung loob ko at ako mismo yung nangamusta sa kanya…umaasa ako nun na magiging okei yung sagot nya sakin,na magiging excited sya ulit ka makatext ako dahil sa haba ng panahon na hindi kami nakapag usap,pero mali na namn yun akala ko…nag reply nga sya pero isang qoutation na lang ito (gusto pa sana ilagay dito pero wag na muna..) basta yung laman ng qoute na yun is about sa pagsisinungaling na ang pagkakaintindi ko lahat nung mga nangyari at mga sinabi nya ay lahat kasinungalingan lang lahat…hayyy ang sakit nun!!!simula ng natanggap ko yun,hindi ko lam kung ano na yung kasunod pa..parang nilulunod ako sa kalungkutan ng mga oras na yun…ewan basta natatandaan ko nun bigla na lng nag flash back lahat tapos napaiyak na lang ako…masakit,nakakalungkot na hindi ko malaman…hayyy hanggang sa kinabukasan nagising na lang ako na tapos na ang lahat…sabi ko sa sarili ko na wala na talaga…ianayos ko na lng lahat yung mag ginawa kong poem,sulat,mga drawings na patungkol sa lahat sa knya..balak ibigay sa kanya yun,dahil nag decide na din ako na bumalik na ng manila,after ng mga nangyare…balak kong ipabigay yung mga bagay na yun sa frend ko na frend nya din…

then lumipas na naman yung ilang araw na wala na talaga…sunday ng hapon nagsimba kame ng mga frends ko,dala ko na yung mga bagay na yun na iiwan ko na sa frend ko dahil kanabukasan agad balik na ako ng manila…naka set na yung mind ko nun eh na hindi ko na sya makikita or kahit makakausap..pero mapaglaro talaga ang tadhana…nagkita pa kaming dalawa sa simbahan…same time kame nagsimba…hayyy hindi ko lam kung ano mararamdaman ko nun nung nakita ko sya kahit sa malayo lng yoko na sana maaninag man lang sya…kaya lng nagkita na nga kame,hindi ko lam kung lam nyang nan dun ako oh hindi basta malakas ang kaba ko…sana talaga hindi ko na lng sya nakita…umasa tuloy ako that time na lalapitan nya ako…pero mali nnman ung akala ko walang sya na lumapit,instead nagmadali pa nga yata syang makaalis…hayyy ang sakit wala na nga talaga sya,wala na syang pakialam sakin at sa kung ano man yung nararamdaman ko…mula nun hinayaan ko na talaga mawala na ang lahat…masakit man pero kakayanin ko…sinama ko na dun sa mga bagay na binigay ko yung kung ano man yung nararamdaman ko para sa kanya…na makakalimutan ko na sya pag nasa malayo na ako…

(after one month ngayon ko lng ulet na update tong story kong toh…nag hintay talaga muna ako muna bago ko bigyan ng ending story na toh,hinintay ko din na after a month maaalala nya pa din ako,at kukumustahin nya ako…pero wala eh,after 3 months of being sober ang waiting after ng isang buwan ulet na wala pa din…too much na siguro,masyado na akong nasasaktan para mag hintay pa…para na lng syang sigarilyo ngayon,na habang sinusulat ko to sya namang hinihithit ko…hanggang sa maubos..actually isang stick na nga lang yung yosi ko ngayon eh sakto na maubos ngayon kasi ngayon ko na din tutuldukan to…ngayon na din magkakaron ng ending yung panaginip kong kasama sya…nakakalungkot man mahirap man pero eto na talaga yung kahahantungan ng lahat…ganito lng naman lagi yung ending para sakin eh…ganito isinulat ng diyos ang love life ko ang tadhana ko..heheh kaya tapusin na natin to…)

ayun nga after ilang days pa nya natanggap yung mga things na binigay ko…after na masettle na rin ako sa manila…gaya ng dati kahit sinabi ko pang iniwan ko na lahat at kakalimutan ko na sya,still umasa pa din ako na sasagot sya at magkakaron sya ng reaksyon about dun sa binigay ko,pero gaya ng dati wala na talaga syang paki,wala na syang ano mang reaksyon about dun…ang sakit ano???patunay lang talaga na kinalimutan na nya talaga ako…so ako naman na stage of acceptance na…unti-unti ko nang tinatanggap na wala na talaga,na wala na talaga sya sa buhay ko…mahirap masakit pero wala naman akong magawa…

hanggang sa wala na,i continue my life as if wala na sya…hindi ko na din sya binabalak na itext or what so ever…pero ang kulet sya naman tong bigla na lang nagparamdam sending some qoutations na as if related saming dalawa sa sitwasyon namin dalawa,kaya eto na naman ako si gago,tumaas na naman yung level ng asa factor ko…umaasa na baka madala pa sa mga msgs na ganun…hayyy pero wala eh ako lng ung mas nasasaktan pag nakakatanggap ako ng msg qoutes na galing sa kanya…masakit sa bawat padala nya ng mga msg na gnun…hayyy nag daan na nnman yung mga sleepless nyts ko kakaisip ko sa kanya…kakaisip kung anong ibig sabihin ng mga qoutes na yun bkit kailangan pa nyang magpadala at magparamdam ng ganun,knowing that im trying t0 move on that time…ang sakit hanggang sa tinanong ko sya kung bkit pa nya kailangan mgsend ng mga ganun kung anong meaning ng mga qoutations na yun…and still walang sagot hindi pa rin nya ako magawang kausapin or sagutin man lang yung mga tanong ko…

hayy wala na talaga dumating na yung mga gabi na hindi ko na sya maalala kahit gano ko pa sya minahal…unti-unti na nawawala sa isip ko yung mga alaala nya…ayoko ko man mawala pero yun na siguro yung dapat…

ang hirap hindi ko talaga alam kung pano tapusin to…

i guess goodbye is enough to finish all my fantacies for h*m…

goodbye is the ending of it all…

goodbye and thank you,

you made my life worth living for…

you are my sweetest downfaLL…

*wink

BAD NEWS

WALA NA YATA MAS BABAD NEWS SA WEEK KONG TO.
HEHEHE EWAN KO BA SIGURO NUNG NAGSABOG NG MALAS SI GOD NASALO KO LAHAT.

AFTER MAWALA NG MGA BAGAY NA IMPORTANTE SAKIN, NGAYON MUKANG MY SUSUNOD PANG MAWAWALA...MADAMI PANG MAWAWALA...
MAHIRAP PALA NO MASAKIT...NGAYON UNTI-UNTI NANG BINABAWI SAKIN NG DIYOS,

SIGURO LESSON NA DN PARA SAKIN,NAMUHAY KASI AKO NG BONGGANG-BONGGA NUNG ESTUDYANTE AKO,
NGAYON KAYA KO NA MAGTIIS KUNG ANO LANG MERON..

HAYY PURO BAD NEWS

SIMULA SA WORK KO NA HANGGANG NGAYON WALA PA RING IMPROVEMENT,AT NAGDEDELEKADO PANG MAWALA

HANGGANG SA KAMALASAN KO DAHIL GIPIT SA PERA

DITO SA LAPTOP KO NA KINUKUHA NG LOLA KO...HAYY HINDI KO TALAGA ALAM AT MAINTINDIHAN KUNG BAKIT NGAYON PILIT NYANG BINABAWI TONG BAGAY NA TO,
NA SABI NYA REGALO AT KUSANG BIGAY NYA SAKIN...ANG SAKIT PAG IISIPIN MO DAHIL MISMO PANG YUNG KAMAGANAK MO YUNG NAGGIGIPIT SA YO...
BABAWIIN YUNG SABING BIGAY,ANG HIRAP TULOY SAKIN I LET GO ITONG BAGAY NA TO NA NAGING PARTE NA NG BUHAY KO...ALAM KO MALI AKO SA MGA
DESISYON KO NGAYON NA HINDI MUNA I PURSUE YUNG PAG NURSING KO,PERO HINDI NAMAN SIGURO TAMA NA MAGBAWI NG MGA BAGAY PARA LANG PARUSAHAN AKO.
ANG SAKIT SOBRA..LALO NA'T NAPAMAHAL NA SAKN TONG BAGAY NA TO...KAYA LANG WALA TALAGA AKONG MAGAGAWA EH,SA KANYA GALING TO,PERA NYA ANG PINANGBILI NITO
KAYA WALA AKONG MAGAWA KUNDI TANGGAPIN NA LANG...HAYYY

AT NGAYON ANG PINAKA BAD NEWS ANG LOLO KO NASA OSPITAL NGAYON MGA PANAHONG TO...TO MAKE IT WORST 50/50 DAW SYA SABI NG MAMA KO...
HAYY BIGLA NA LANG AKO NAPAIYAK NUNG NABASA KO YUNG TEXT MESSAGE NG MAMA KO...NI WALA MAN LANG AKO DUN...
TAGAL KO NA DIN HINDI NA KAKASAMA YUNG LOLO KO NA YUN...SANA MAKAYANAN NYA PA...GOD PLEASE HELP...

KUNG SA BAD NEWS LANG DIN NAMAN PARANG AKO NA TALAGA YUNG HARI NG MALAS...
ANG HIRAP PALA YUNG GANITONG KALAGAYAN,NA PARANG LAHAT NA LANG NG PUMAPASOK NA BALITA AT DUMADATING EH PURO HINDI MAGANDA...LINTIK ANO!


MAS DUMADAGDAG PA SA HIRAP NG NARARAMDAMAN KO NGAYON,SA HIRAP NG PINAGDADAANAN KO NGAYON...
KAYA SANA MAKAYANAN KO PA LAHAT NG TO MAG ISA,SANA BIGYAN PA AKO NG LAKAS NG DIYOS PARA HARAPIN LAHAT
ALAM KO NAMANG HINDI NYA TO IBINIGAY SAKIN NG HINDI KO KAKAYANIN EH...I KNOW I HAVE MY FAITH IN HIM...

MAIIYAK LANG ako NG KONTI PERO AFTER NUN,MAGIGING OK NA LAHAT...

HAY BUHAY

VDAY

Vday na naman...Im sure Im gonna be spending Heart's Day with my friends...ganun naman lagi eh...minsan nangarap ako na magkaron ng someone sa okasyon ito pero hindi na kami umabot sa finale..hehehe too bad parang yan yung heart ko sa drawing ko na yan parang sinusunog na sa impyerno na gustong kumawala dahil sa dami ng mga tanong...hay to be honest Im really not that affected kung wala ako someone sa Valentine...Ok lang naman talaga eh...Its not that big deal anyways...Im use to it... well i know naman i have my Friends and Family with me...and i know they Love me...

Happy Heart sa inyo...

MY ART WORK

>>>> some of my art work...hehehe ngayon ko lang naupload dito...sabi ng iba weird daw mga drawings ko...heheh ewan ko since natuto ako mainlove at mabigo yan na lumalabas sa mga kamay ko, galing sa nararamdaman ko...ewan ko lang ha...basta pag naramdaman ko yun na yung naiddrawing ko...basically puro bitterness, pain, confusions, sorrow, and sadness...basta lahat na yata ng negative features makikita na sa mga art work ko...bihira na lang ako makapag drawing ng masaya at colorful..hehehe siguro base na sa mga pinagdadaanan ko ngayon sa buhay ko...ayun...but still i want to change my porte gusto ko madevelop pa yung talent ko sa pagddraw and i want my art to be my source of living some how....gusto ko din mag karoon ng ARt GAllery someday...sana matupad pa yung mga pangarap ko na yun...*wink

REPOST

"That SomeOne" (i hate it, but its true)

why do i have to face the real me?

the face of rejection, being shameful of what is in me…

facing the world of doubts and confusion

having a hard time to find someone i really wanted to,

being in the midst of liking That SomeOne, but knowing the fact, That SomeOne won’t like me too..

thinking of shameful thoughts that is dropping me down, down to the true world where my place for That SomeOne is…

loosing my self-esteem and admitting to myself that im in the common ground

in the lower part of my emotions, the part where i’am being hurt

hurt in facing the truth, the truth of reality

the reality of someone you like is not for you, and it will never be for you

That SomeOne i’ve longing for, but also That SomeOne who will look down at me in the true feelings that i feel

a feeling that someday i will be with That SomeOne i wish to be…

but then i will realize how painful it is..

the pain that will let me understand how far our distance is…

a distance that binds only for the true meaning of friendship

a genuine friendship, That SomeOne can give.

knowing that there’s a feeling in me, not just for friends but more than the least i expect…

so here i’am now after the joy of knowing That SomeOne

with a happiness that i’ve shared with the feelings of rejection

that i know, That SomeOne will never be a part of me…

i hate it, but its true.

---wala lang gusto ko lang ipost to ulet gusto ko lang maramdaman ulet ung feeling na magkagusto sa taong gusto mo...hehehe tapos walang way para maging kayo...wala dahil ang totoo talaga ayaw naman talaga sau nung taong gusto mo...hehehe ang kulet...anyways si jonas ung nasa pic,para sa kanya din yung poem na yan...he's in Seattle now...i miss him...heheh i know he's happy with his life now...and im happy for him...hope to see him again....*wink